In de driehoek Alès, Avignon en Nimes ligt het eerste hertogdom van Frankrijk. Een stad die geen archi- tectonische ambities heeft omdat het eeuwenoude centrum al op de werelderfgoedlijst van Unesco werd geplaatst.
Oorspronkelijk was Ucetia (Uzès) een versterkte Romeinse nederzetting uit de 1ste eeuw voor Cristus, en door zijn gunstige ligging bij de Eure-bronnen tussen de rivieren Seynes en Alzon werd hier destijds via een ingenieus aquaduct het 25 kilometer verderop gelegen garnizoen van Nemausus (Nimes) van vers drinkwater voorzien. Ruim 1300 jaar later kwam de stad tot grote economische bloei vanwege de handel in zijde stoffen en bleef deze positie ook in latere eeuwen behouden, waardoor het altijd een ‘rijke’ stad is geweest.Dat is duidelijk te zien aan de vele sierlijke ijzeren balustrades en prachtige ornamenten in de gevels van de binnenstad. Daarom is het centrum een beschermd historisch monument met een goede mix van middeleeuwse en mooie aristocratische herenhuizen uit de 17de en 18de eeuw. Vandaag de dag wonen er een krappe 8300 inwoners.
Nadat de auto op een van de schaarse parkeerplaatsen aan Avenue de la Libération is geparkeerd, en we in de richting van Boulevard Charles Gide wandelen, raken we onder de indruk van de prachtige gebouwen die de buitenkant van de stad zijn karakteristieke vorm geeft. Op het Place Albert, met zijn gezellige terrasjes onder de grote kastanjebomen gaan we eerst even het Cyndicat du Tourisme binnen. Het kantoor is gevestigd in een voormalig Kapucijner Kapel uit het jaar 1635 en werd gebouwd op de funderingen van de Romeinse tempel van keizer Augustus. Tot 1789 werden hier alle hertogen van Uzés begraven. Na de eerste wereldoorlog werd de kapel vernoemd naar de Belgische koning en heeft het vele jaren dienst gedaan als graanmarkt.
Abrivado
Op het terras vlak voor het informatiebureau raken we in gesprek met Paul Ricard die met zijn familieleden ‘Gardinne’ eet, een populair streekgerecht van in wijn gekookt rundvlees met rijst. Hij verzoekt ons om aan zijn tafel plaats te nemen en verteld dat hij als bestuurslid van Club Raurin, jaarlijks in het centrum een ‘abrivado’ organiseert, een driedaags festival waarbij de ruiters van zijn paarden-manege spectaculaire demonstraties geven in het veedrijven met zwarte stieren. Het woord Abrivado betekent in het Provençaals ‘vaart vooruit’ en voor deze stoere ‘bandidos’ is dit festival een uiterst serieuze aangelegenheid omdat zij dan publiekelijk hun vaardigheden kunnen tonen.
Na het spontane ‘cowboy’ gesprek nemen we afscheid van Paul en zijn gezelschap en belandden we op de Boulevard Charles Gidde nr. 30 in La Cour de L’Eglise, waar in de kelders van een middeleeuwse kerk eigenaresse Nicole Marel sedert 1999 haar antiek- en brocante uitspanning heeft. Zelden troffen we zo’n mooi pand aan als deze, en Marel’s collectie omvat bijna alles wat je op Franse antiekmarkten zult aantreffen: brocante stoffen, oude koffers, beelden, bestek, keramiek, schilderijen, speelgoed en meubilair. Achterin de kerk en tevens een in- en uitgang naar de artistieke wijk Quartier des Arts Julien bevindt zich de gezellige theesalon van Anges en Joël Pasqvier. Te midden van alle nostalgische snuisterijen serveren zij een ruime keuze aan heerlijke taartjes en prachtige salades voor de hongerige koopjesjagers.
Historische torens
Via het lommerrijke straatje rue de Boucairie, kom je in het hart van de stad op het Place du Duché. Op deze historische plek – tevens het hoogste punt van de stad – hadden de Romeinen hun versterkte kamp Volcae Arécomiques. De karakteristieke vierkante kasteeltoren is het enige overblijfsel van hetgeen ooit een machtig bolwerk was dat in opdracht van Raymond Rascas, de 1e hertog van Uzès eind 12de eeuw werk gebouwd. De toren heeft veel overeenkomsten met die van de voormalige Bastille in Parijs en steekt dominant boven de stad uit. Het fraaie paleis waar vele hertogen door de eeuwen heen bivakkeerden, is voor een deel te bezichtigen. En voor wie het vele trappen lopen geen enkel probleem is wordt, eenmaal boven, beloond met een magistraal uitzicht op de stad en de uitgestrekte wijngaarden eromheen.
In het oude centrum van Uzès, met zijn vele winkeltjes en marktkraampjes staan we stil voor L’Atelier des Ours op nummer 26 waar aan het balkon voor de winkel nonchalant een wasrekje hangt met lingerie, we zijn immers in Frankrijk. Binnen in dit prachtige oude pand treffen we smaakvolle snuisterijen en stijlvolle accessoires uitgestald over twee verdiepingen. Tweehonderd meter verder om de hoek Rue Péllisserie en Place Dampmartin begint het bruisende horecahart van de stad. De vele inpandige arcades voorzien van fraaie ronde bogen en pilaren herbergen talloze verscholen terrasjes en restaurants.
Rondom de marktkramen pogen kasteleins en restaurateurs iedere vrije vierkante meter op te vullen met piepkleine tafeltjes en stoeltjes. De weemoedige klanken van een vioolspeler worden weerkaatst op het door prachtige 17de eeuwse façades omzoomde plein. Ook de grote antieke waterfontein is een sieraad om naar te kijken en de combinatie van het stromende water, het zonlicht door de bladeren, de muziek en het zicht op spelende kinderen rondom de platanen maakt dat wij deze Franse stad in ons hart sluiten.
Tekst Eric Govers, Fotografie Liesbeth van der Wal
Gepubliceerd in Côte & Provence en Days Magazine
Shopping
Brocante La Cour de L’église: Quartier des Arts Saint-Julien, 30 boulevard Charles Gide, Uzès
L’Atelier des Ours: 26 rue Jacques d’Uzès, Uzès
Brocantine: 3 rue du 4 Septembre, Uzès
Eten & Drinken
Le Bistrot du Grézac: Place Belle-Croix, Uzès
Café de L’Oustal: 23 Place aux Herbes, Uzès
Slapen
Hostel Du Général d’entraiques: Place de L’evêché, Uzès
Hotel Le Saint-Geniès: Route de Saint-Ambroix, Uzès www.hotel-saintgenies.com
Hotel Le Patio de Violette www.hotel-uzes-pontdugard.com