In een klein Frans dorp in Frankrijk tijdens de Eerste Wereldoorlog richtte Louis en Antoinette Thuillier een fotostudio op om foto’s te maken van soldaten die door hun dorpje van en naar de frontlinies trokken. Het kleine dorpje Vignacourt was een geallieerde halteplaats voor slachtoffers en een recreatiegebied voor de troepen aan de Somme.
Vignacourt werd een belangrijke militaire basis achter de geallieerde linies tijdens de Grote Oorlog. In het dorp woonden Louis en Antoinette Thuillier, beide boeren die hielden van nieuwe technologieën en in het bezit van hun eigen platencamera, wat zeldzaam was in het begin van de 20e eeuw.
Elke familie in het dorp bakte en maakte goederen om te verkopen aan het grote aantal aanwezige soldaten. Voedsel en kleding en onderdak was vereist. De dorpelingen vulden een noodzakelijk gat.
Louis was een boer die zich bezighield met landbouwmachines, maar nieuwsgierig was naar de wereld om hem heen, inclusief fotografie, wat hij leerde door middel van handleidingen terwijl hij met zijn tractor door de velden reed. Er is zelfs een verhaal waarin hij alle boerderijkippen doodde terwijl hij leerde de foto’s te ontwikkelen met behulp van een cocktail van chemicaliën. Antoinette, zijn vrouw was slim en ondernemend en ze maakten van hun boerenerf een fotostudio. Al snel hadden ze soldaten in drommen die de familieschuur binnenstormden om hun foto te laten maken als aandenken om te bewaren of mee naar huis te nemen.
De Thuilliers konden niet weten dat ze momenten in de tijd vastlegden die een blijvende erfenis zouden nalaten. Het echtpaar maakte tussen 1916 en 1918 meer dan 4.000 foto’s met glasplaten.
Na de oorlog vertrokken de soldaten en Vignacourt keerde terug naar het gebruikelijke en rustige leven van het kleine Franse plattelandsdorpje.
Antoinette bleef voor haar gezin zorgen en de fotografische hobby eindigde met de glasplaten in een koffer op een oude boerenzolder die bijna 93 jaar later werden gevonden.
De bijzondere fotocollectie van Louis en Antoinette Thuillier
Het fotoarchief van Louis en Antoinette Thuillier werd ontdekt in 2010. De collectie omvat bijna 4.000 glasnegatieven waarop Australische, Britse, Franse, Amerikaanse en Indiase soldaten te zien zijn, samen met Chinese arbeidskrachten en Franse burgers.
Zowel burgers als soldaten kwamen naar de boerderij om op de foto te gaan voor de geïmproviseerde achtergrond, die steeds dezelfde is en die te herkennen is op bijna alle foto’s.
De foto’s met hoge resolutie werden op glas gemaakt, met een olie-en-watertechniek op ansichtkaarten gedrukt en vervolgens naar huis gestuurd zodat soldaten een band met hun dierbaren in hun thuisland konden onderhouden. De beelden laten veel verschillende aspecten van het westelijk front zien, van het militaire leven tot vriendschappen tussen soldaten en buurtbewoners. Veel foto’s zijn informeel en ontspannen, en laten mannen zien die zich ver van de frontlinie proberen te vermaken en helaas zijn het voor velen de laatste foto’s die zijn gemaakt voordat ze op slagvelden werden gedood.
Toen de oorlog voorbij was, werden de fotografische platen op zolder bewaard en vergeten, ongeveer een eeuw lang. Zij vormen nu de Thuillier collectie, een werkelijk unieke reeks foto’s. Het is een fantastische collectie met portretfoto’s van soldaten die meevochten en die uit alle hoeken van de wereld kwamen. Vignacourt 14-18 vertelt het verhaal van het leven achter de linies van de Grote Oorlog. Het is een plek van herinnering waar de kleinere verhalen het mogelijk maken dat bezoekers de grotere geschiedenis in een nieuw licht zien.
Op de binnenplaats van de (nu geheel gerestaureerde) boerderij kunnen bezoekers drie 360°-films bekijken die zijn opgenomen in een landschap dat precies lijkt op dat van die periode. Je wordt 100 jaar terug in de tijd gebracht met een “overleap reality”-ervaring, ondergedompeld in de geschiedenis van de boerderij Thuillier. Een schat die al 100 jaar lag te slapen op de zolder van de boerderij.
Hoe de collectie bijna een eeuw na het einde van de oorlog aan het licht kwam, is een eerbetoon aan het detectivewerk van journalisten en historici die informatie verzamelden uit foto’s die in heel Frankrijk verschenen met als kenmerk veelal diezelfde achtergrond. Vervolgens spoorden ze een van de afstammelingen van de Thuilliers op, Madame Henriette Crognier, die nog steeds in Vignacourt woonde en wist waar de collectie was opgeslagen, op een geheime locatie. Ze stond erop dat de collectie voor restauratie naar Australië zou worden teruggebracht, “pour les Australiens!” [voor de Australiërs!]. Meer dan 800 van de negatieven werden door de West-Australische zakenman Kerry Stokes aan het Australian War Memorial geschonken en de collectie staat nu bekend als “The Lost Diggers of Vignacourt”.
Vignacourt ligt in het departement Somme van Picardie in Noord-Frankrijk. De stad ligt 16 km ten noordwesten van Amiens. De boerderij Thuillier, nu eigendom van de gemeente Vignacourt, werd omgebouwd tot museum en is een permanent onderkomen van de collectie.